دل دیوونه
دل دیوانه دیشب عالمی داشت
جدا زان چشم غمگینت غمی داشت
شبی بود و شرابی و شرابی بود حالی
به داغ سینه سوزت مرهمی داشت
غریبی بود و ساغر نرمی و نابی
در آن خاموشی شب محرمی داشت
چنان شد بی خبر از عالم جان
كزین مرگ گران گویی غمی داشت
نبودش شكوه از بی همزبانی
خدا را شكر دیشب همدمی داشت
صفای این غم دیرین بنازم
كه با دل رشته های محكمی داشت
سحر چشم ...چون غنچه گل
هنوز از شبنم اشكی نمی، داشت
